کاربست ترصیع کاری با تکنیک همجوشی فلزی در ساخت ضریح

مرصع کاری در هنر ایران از سابقه تاریخی طولانی ای برخوردار است. منظور از ترصیع به طور کلی ایجاد یک نوع تضاد در رنگها و ایجاد سایه روشن با الصاق قطعات ترصیع است. در هنر ضریخ سازی که مجموعه ای از تکنیک ها و تزیینات فلز کاری بطور یکجا در آن اجرا می شود می توان این تضاد رنگی را بوضوح مشاهده کرد. در این رساله ابتدا واژه شناسه ی ترصیع کاری و فنون تزیین فلزات بررسی و توصیفاتی از انچه در متون علمی برای مرصع و فنون تزیینات ذکر شده به اختصار توضیح داده شده است. سپس به سیر تکامل و تحولات تاثیر گذار بر این هنر پرداخته شده و سعی شده تا ارتباط و دسته بندی ای بین انواع شیوه ها از لحاظ نحوه اجرا صورت گیرد. همچنین با مطالعه ی میکروسکوپی یک اثر متعلق به موزه آذربایجان است، تکنیک اجرای ترصیع کاری آن استخراج و مورد بررسی قرار گرفته است. در مرحله بعد به بررسی تکنیک همجوشی فلزی و روشهای انجام آن و معایب و محاسن این تکنیک در هنر فلز کاری پرداخته شده است و در فصلی دیگرابتدا ضریح و ضریح سازی را از بُعد اعتقادی، تاریخی و نحوه ی شکل گیری بررسی کرده و سپس به مطالعه و تجزیه و تحلیل قسمتهای مختلف یک ضریح، به عنوان یک اثر هنری پرداخته شده است و در آخر نتایج بدست آمده از این بررسی ها در قطعه ای از محرابی ی ضریح نمایی اجرا و بکار گرفته شده است.